Van dollemansritten, rokende vulkanen en eindeloze onderwaterpracht...

Lieve vrienden,

De laatste avond voor onze terugkeer naar Europa en het beurstumult, en even de balans opmaken van de voorbije week.
Over een ding zijn we het eens: Java op zich is niet leuk. Nope. Te veel mensen, te veel brommers, te veel smog, te veel verkeer en steden met nul charme. De natuurwonderen van Java daarentegen...

Maar goed, eerst nog iets over de negatieve kantjes :)
Onze dodenrit van Yogjakarta naar Bromo is daar een perfecte illustratie van: Jim en ik zaten vooraan in het minibusje (een zeer oncomfortabele plaats, geloof me), met naast ons een licht psychotische chauffeur. Indonesiers rijden over het algemeen, euhm, assertief. Deze reed regelrecht crapuleus. Het aantal bijna-botsingen hebben we niet bijgehouden, maar het waren er veel. Een hels tempo, en dat hebben wij 13 uur lang vanuit de front-row seats mogen aanschouwen ;)
Bij aankomst in Cemoro Lewang (het dorpje dat dient als uitvalsbasis naar de Bromo vulkaan), was het al dik avond en het restaurant van het hotel gesloten. Met honger naar bed dus (op de ene appel na die we van Nederlandse vrienden gekregen hadden ;)). We moesten ook weer vroeg op, om 3u30, om de zosopgang te zien boven de Bromo. Natuurlijk vergissen ze zich en worden we wakker gemaakt om 3u, maar dit geheel terzijde. Bij aankomst aan het viewpoint was het een drukte van jewelste van jeeps, we konden niet meer verder. Eruit dus en te voet verder. Iemand raadde ons aan om het "alternatief" viewpoint te nemen, want de originele zouden we niet meer halen voor zonsopgang. Achteraf gezien een zeer goeie raad, want we hoorden later dat het boven drummen was voor een foto (ongelooflijk toch). Op de alternatieve site stonden we met een man of 20, plaats zat en een rustige sfeer. En dan tenslotte...zonsopgang boven een van de mooiste panorama's die we ooit gezien hebben. De rokende krater van de Bromo vulkaan in een zee van zand, geflankeerd door een perfecte kegelvormige (oude) vulkaan. Schitterend! De rit meer dan waard.

Onze volgende stop was Kawah Ijen, eveneens een vulkaan met een kratermeer en tevens een plaats waar met zwavel ontgint. Weer vroeg opstaan dus (4 uur), om de wandeling in alle koelte te kunnen doen. Een klim van een uur, met als resultaat weer een bijzonder mooi panorama: een enorme krater, gevuld met een meer en overal felgeel zwavelgesteente gehuld in bijtende rook. Bijtend, zeer zeker....we daalden af in de krater om de ontginning van dicht bij te zien (die gebeurt ZEER artisanaal btw, met pikhouweel en mandjes om de zwavel naar boven te dragen). Soit, we kwamen iets te dicht bij toen de wind plots keerde en we midden in de zwaveldampen terecht kwamen. Vreselijk gevoel, je krijgt geen lucht meer, je longen branden, je ogen tranen. Lopen dus, richting open lucht en hoesten tot je longen er bijna uit liggen...brrr....Gelukkig was het ook redelijk snel over, en konden we op os gemak terug de krater uit klimmen.

Na Ijen was het tijd om Java te verlaten, met de ferry naar Bali. En voor onze laatste dagen, nog eens tijd om onszelf te soigneren. Nederlandse reizigers hebben ons de gouden tip aan de hand gedaan om te logeren in Mimpi Resort, een duikresort aan de Noordwestkust van Bali. Niet goedkoop (ahum), maar wel super. Onze eigen villa (lees, luxueuze bungalow), met prive jacuzzi - gevoed door natuurlijke warmwaterbron - en openluchtbadkamer. Hmm, heerlijk.
Plus, en dat is de belangrijkste reden, vlakbij Menjangan Island gelegen, de mooiste plaats in Bali om te duiken. We hebben in totaal 6 duiken gedaan, die waren allemaal bijzonder mooi. Van Cave Point tot Eel Garden tot Coral Garden, overal even magnifiek onderwater. De foto's zullen jullie binnenkort wel in de maag gesplitst krijgen, wees gerust ;)

En nu is het onze laatste avond, we zijn in Sanur, niet ver van de luchthaven. Een rustige, beetje saaie badplaats, maar goed, lang blijven we hier toch niet. Nog even van de zon genieten en dan het Qantas-vliegtuig op en richting Belgie.

Zo, dit was het. De rest krijgen jullie dan we live te horen en te zien :)
Toedeloe!
Frank

Borubudur en Prambanan

Hallo iedereen,

Deze keer een bericht vanuit Yogyakarta, Yogya voor de vrienden, op het dichtbevolkte en drukke Java. Een stad van een half miljoen mensen, niet te groot dus, maar wel vol met stinkende brommertjes en andersoortig druk verkeer. Gelukkig ligt ons hotelletje in een rustige zijstraat en zijn we gespaard van de uitlaatgassen...

Deze morgen zijn we - weer bij zonsopgang, dus weer vroeg op - de wereldberoemde site van Borobudur gaan bezoeken.
Deze boeddhistische tempel is opgebouwd in piramidevorm, elke verdieping symboliseert een stap dichter bij het nirvana.
De top wordt bekroond door een grote stupa (een koepel), daarna volgen respectievelijk 16,24 en 32 stupas en daarna volgen nog 3 verdiepingen met goed bewaarde boeddhistische friezen...

In elk geval, het nirvana was vandaag zeer populair, want veel Javanaisekes hebben congee (post-Ramadan), en bezoeken in groten getale hun erfgoed. Nog geluk dat we er echt wel vroeg waren of we hadden serieus mogen Photoshoppen om in-de-weg-van-de-camera-lopende Javanaisekes van onze foto's af te zwieren.

Hetzelfde verhaal aan de Hindoeistische tempels van Prambanan. Daar waren enkele tempels afgezet, wegens renovatie na een zware aardbeving in 2006. Zeer indrukwekkende tempels wel...

Zo gezien internet net iets sneller is dan op Bali, als toemaatje een foto van Borobudur bij zonsopgang.
Morgen vertrekken we naar Bromo, actieve vulkaan (zijn we fan van, dat weten de meesten onder jullie al ;))
Groeten
Frank

Van verdwaalde duikers en schorpioenen...

Hallo iedereen,

Eventjes een snelle update...
Net terug van de Gili's, de bounty-eilandjes ten noorden van Lombok. We hebben daar 3 dagen lekker van zon, zee en strand genoten, samen met mijn ex-collega en wereldreiziger Jeroen. Van de 3 Gili eilanden hebben we de rustiger variant gekozen, Gili Air. Een goeie keus, zo bleek...

We hebben ons duikparcours verder gezet en 4 duiken gedaan, naar plaatsen met veelbelovende namen als Shark Point, Manta Point, Bounty Reef. Was zeer mooi: haaien gezien van dichtbij, schildpadden, en een hele schare aan FindingNemo-visjes. Nochtans, de schrik sloeg ons even om het hart: op weg van Bali naar Gili hebben we op volle zee 5 verdwaalde duikers opgepikt. De sukkelaars lagen al 3,5 uur in het water, waren door de sterke stroming afgedreven en hun boot had ze niet meer teruggevonden. Het liep ook al tegen de avond, dus ze hebben echt veel geluk gehad. De schrik voor de stroming zat er dus wel wat in bij ons. Maar we zijn doorgegaan met de duik, en jawel, er was wel behoorlijk wat stroming, maar we zijn mooi in groep kunnen blijven. Niks aan de hand dus.

Naast duiken kun je vanop het strand ook schitterend snorkelen. Onze onderwatercamera heeft al goeie diensten geleverd. Moest internet niet zo traag zijn, dan zou ik paar fotokes opladen, maar het zal voor thuis zijn vrees ik.

Net voor ons vertrek naar Bali is Jeroen gebeten door een schorpioen :( Het beest is op zijn rugzak verzeild geraakt, en zat geklemd tussen zijn rugzak en zijn t-shirt, met een stevige steek als resultaat. Even paniek dus, maar de locals hebben ons gerustgesteld dat de lokale schorpioenen niet zo gevaarlijk zijn als wij wel denken.

We hebben daarnet afscheid genomen van Jeroen, hij gaat naar Kuta. Wijzelf zijn na lang beraad tot een beslissing gekomen. Eerste optie was een excursie naar Komodo, maar dat hebben we afgeschreven wegens te lang onderweg. Tweede optie was trekking op de vulkaan Gunung Rinjani, maar dat hebben we ook afgeschreven. Van op het strand van Gili Air kun je het weer op Lombok perfect zien. Wel, het zag er ginds zeer donker en regenachtig uit. Geen Rinjani dus.
Dan optie 3: we vliegen morgen naar Yogjakarta op Java. Tijd om wat cultuur op te snuiven, zoals de tempels van Borubudur en Prambanan. En daarna nog even een kijkje nemen op de Bromo vulkaan, en stilaan terug afzakken richting Bali.
Voila. Als internet een beetje meewil op Java, dan blog ik daar nog verder, en zitten er zelfs misschien een paar fotokes bij.

Tot dusver uw correspondent in Bali.
Selamat malam!
Frank