woensdag 23 januari 2008

Foto's online op Webshots

Enkel foto's (selectie van selectie van ... ;)) van Ecuador en de Galapagos staan online,op

http://community.webshots.com/user/fsalliau

maandag 7 januari 2008

Dierenleed, haciendas en adembenemend Cotopaxi

¡Ola!

Na ons tripje naar de Oriente hebben we vanuit de stad Latacunga met de lokale bus de - naar men zegt - mooiste Indianenmarkt van Ecuador bezocht: de donderdagmarkt van Saquisili (uit te spreken als sakisli met nadruk op de li). Kleurrijke, drukke markt, en niet voor gevoelige zielen. Caviatjes die op een hoop liggen in grote manden, kippen (sommige al dood, andere halfdood) die zieltogend met de poten aan elkaar vastgebonden op de grond liggen, een schaap dat zich op 3 poten moest voortbewegen en door zijn eigenares aan de vierde poot voortgetrokken wordt. GAIA zou hier een rolberoerte krijgen, zeker weten.
In de namiddag zijn we met de bus verder de heuvels in getrokken naar de Laguna Quilotoa, een prachtig kratermeer van 400m diep. We zijn afgedaald tot aan het meer, wat goed te doen was, de tocht naar boven daarentegen was heel wat zwaarder (het meer ligt op 3800m hoogte)

We logeerden de voorbije 3 dagen in hacienda El Porvenir, eveneens op 3800m hoogte, vlakbij het nationaal park Cotopaxi. Hoevetoerisme inderdaad, en bijzonder aangenaam. Een gezellige living met grote open haard, prachtig uitzicht over de valleien naar het noorden, zicht op een weide met lama´s en paarden en een supervriendelijke bediening.
We dachten dat het vol met toeristen ging zitten, integendeel, we zaten er zo goed als alleen. Bizar, want het is helemaal niet duur.
Voor wie een trip naar Ecuador plant, het is een aanrader. De hacienda wordt gerund door volgende organisatie: www.tierradelvolcan.com

De sterattractie van het nationaal park Cotopaxi is de gelijknamige vulkaan, van 5897m hoogte. Adembenemend, jawel, dat bedoel ik ook letterlijk. Een dagtrip naar het nationaal park bracht ons op een gemiddelde hoogte van 4000m. We zijn tot 4500m gereden met de auto en dan te voet naar de refugio op 4800m hoogte. Man man, dat was verre van evident. De lucht is echt al ijl op die hoogte, elke 10 stappen moet je even rusten en je adem terug op peil brengen. Voeg daar een harde wind en stuifsneeuw aan toe, en het plaatje is compleet :)
Eenmaal beneden zijn onze inspanningen beloond, de bewolking rond de vulkaan is dan grotendeels opgelost en we hebben enkele mooie foto's kunnen maken.
Op deze hoogte neemt het landschap in de Andes de vorm aan van de paramo, een kaal, rotsig - en vrij Schots aandoend - landschap. Heel bizar als je bedenkt dat we vlak op de evenaar zitten...

Gisteren zijn we dan met een gids gaan paardrijden. Niet dat we dat kunnen hoor, gelukkig waren de paardjes behoorlijk rustig. Jim had wel een koppig beest dat altijd achterop sukkelde en nooit met de groep mee wou. En dat voor zijn eerste keer ;)
Prachtige tocht wel, in de heuvels boven de hacienda met zicht op de vulkanen en de valleien. Mooie afsluiter dus, want nu zijn we terug in het drukke Quito...

Jep, onze laatste dag. Straks nog even de oude stad opnieuw bezoeken (het is nu zonnig, in tegenstelling tot vorige keer).
Vannacht moeten we vroeg op, om 4u. Ons vliegtuig naar Miami vertrekt om 7u. Hopelijk halen we alle connecties (Quito-Miami-Chicago-Brussel) op tijd. Ze zijn redelijk krap, maar goed, we zien wel.

Voila, dit is het dan. Jim en ik zijn het er over eens dat dit een zeer geslaagde vakantie geworden is. Ecuador is een vriendelijk land, met een grote verscheidenheid aan natuur en en een zeer vriendelijke bevolking. Aanrader dus!

En dan nog heet van de naald: de Tungurahuavulkaan waar we enkele dagen geleden waren is aan het uitbarsten, een 1000tal mensen zijn ge-evacueerd. Dedju dat we dat spektakel nu net gemist hebben!

De groeten en tot heel binnenkort in België!
Frank & Jim

woensdag 2 januari 2008

Van de kleine hel naar de Amazone en terug

Een gelukkig nieuwjaar voor jullie allemaal!

Ik weet het, het heeft enige tijd geduurd voor jullie weer wat nieuws kregen. We vierden eindejaar in de Amazone, zonder internet.

Eventjes een update:
Na Cuenca reden we met onze Nederlandse Galapagos-vrienden Ruud-Jan en Viviane (die kloegen over het feit dat ze hier niet vermeld werden, bij deze rechtgezet lieve vrienden, haha :P) naar het stadje Baños.
Deze stad ligt aan de voet van de aktieve vulkaan Tungurahua, in het Quichua-dialect "de kleine hel". Deze vulkaan is stevig uitgebarsten eind jaren 90, met een algemene evacuatie als gevolg. Ondertussen is hij wat gekalmeerd, het rommelt af en toe en de vulkaan stoot regelmatig donkere rookpluimen uit, en af en toe eens een rots ter grootte van een huis ;). De rookpluimen hebben we goed kunnen zien tijdens de busrit. Voor de hispanofielen onder jullie, Baños betekent baden in het Spaans - en ook WC maar dit geheel terzijde - en inderdaad, hier zijn zeer hete warmwaterbronnen aan de voet van de berg. Daar is een plezant zwembadcomplex rondgebouwd met baden van verschillende temperaturen, van gewoon koud tot zeer heet.
Ideaal voor relaxen en ontspannen van de spieren na fysieke inspanningen. Eventjes een akelig moment toen een bejaarde Ecuadoriaanse dame in het heet bad naast ons een epilepsie-aanval kreeg. We hebben ze net van de verdrinkingsdood kunnen redden en gelukkig was er onder de badgasten ook een dokter, die heeft ze weer bij haar positieven kunnen brengen. Gelukkig is het goed afgelopen.

De fysieke inspanningen dan...Wel, na onze verwencruise op Galapagos hadden we behoefte aan wat aktie. De eerste dag zijn we gaan fietsen, richting Amazonewoud, dus de Andes af ;) Het regende behoorlijk, we waren dus zeiknat en bemodderd. In de namiddag werd het beter, dan hebben we nog een paar watervallen bezocht en de bus terug naar Baños genomen. Nee, we zagen het niet zitten om terug te fietsen, dus no comment ;)
De dag er op was het nog altijd wat wisselvallig, maar dan zijn we met ons vieren een stevige wandeling gaan maken naar een uitkijkpunt op de vulkaan.Halverwege werden we tijdens een rustpauze weggejaagd door een lokale wantrouwige madam; ze gooide met stenen naar ons en stuurde haar hond op ons af. Vanaf toen refereerden we naar de Inca-heks. Boven aan het uitkijkpunt was het een kale bedoening. Overal grijs en mistig. Maar dit zou Ecuador niet zijn als het weer niet snel van gedachten zou veranderen. Een kwartiertje wachten en we kregen Tunguruhua in bijna volle glorie te zien. De top bleef gehuld in wolken, maar desalniettemin waren we blij met de beloning. De afdaling naar Baños langs een alternatief pad is niet zonder slag of stoot gebeurd. Het was er bijzonder *glad* en steil, elkaar zien stuntelen bijna zittend op onze kont heeft ons paar keer bijna de slappe lach bezorgd (nietwaar Nederlandse vrienden? ;))

De dag erop hebben we afscheid genoment van elkaar en zijn Jim en ik doorgereisd naar de Amazone. We hebben oudejaar gevierd in de lodge Hakuna Matata (www.hakunamat.com) in Tena, aan de rand van het regenwoud. We zijn daar bijzonder hartelijk ontvangen door de Vlaamse eigenaars Rudy en Marcelina (van Knokke nota bene). Ze zijn 10 jaar geleden verhuisd naar Ecuador en runnen daar nu die lodge. We zijn er goed gesoigneerd, met Belgische keuken met een Ecuadoriaans tintje, een zwembad, een zandstrand aan de rivier. Super om enkele dagen te ontspannen!
Met de Quichua-gids Octavio, geboren en getogen in de jungle en kleinzoon van een shamaan - hebben we een hele dag een jungle tocht gedaan. Geen spectaculaire grote beesten gezien, maar wel vogels, insecten, spinnen, gifkikkers en vooral het immens groene regenwoud. Was wel tof. Zelfs vlakbij de lodge zit van alle soorten beesterij. Achter het zwembad zit een tarantulanest, even verderop een zeer agressieve bananenspin, die je op zijn Arachnophobia-films kan bespringen met uitgestrekte poten. Rudi kwam ook even langs onze tafel met een baby-vogelspin die van het dak gevallen was. Charmante beestjes allemaal ;)
Oudejaar vieren met champagne in een subtropisch klimaat met enkele Ecuadoriaanse en Argentijnse gasten, en met salsa-muziek was gezellig en ne keer iets anders. Nu, we hebben het niet laat gemaakt hoor, want van de buitenlucht en de vochtige warmte word je wel moe.

Vandaag zijn we dan van 600 meter naar 2600 meter gereden met de bus, naar de stad Latacunga. Van hieruit vertrekken we morgen naar Saquisili. Men zegt dat de donderdagmarkt de mooiste markt is van Ecuador. En daarna gaan we wandelen bij het kratermeer van Quilotoa. De laatste dagen van onze reis gaan we doorbrengen in een hacienda vlakbij de vulkaan Cotopaxi. Maar meer daarover later!

Groetjes en tot de volgende post, vanuit Ecuador of vanuit Belgica.
Frank