Dierenleed, haciendas en adembenemend Cotopaxi

¡Ola!

Na ons tripje naar de Oriente hebben we vanuit de stad Latacunga met de lokale bus de - naar men zegt - mooiste Indianenmarkt van Ecuador bezocht: de donderdagmarkt van Saquisili (uit te spreken als sakisli met nadruk op de li). Kleurrijke, drukke markt, en niet voor gevoelige zielen. Caviatjes die op een hoop liggen in grote manden, kippen (sommige al dood, andere halfdood) die zieltogend met de poten aan elkaar vastgebonden op de grond liggen, een schaap dat zich op 3 poten moest voortbewegen en door zijn eigenares aan de vierde poot voortgetrokken wordt. GAIA zou hier een rolberoerte krijgen, zeker weten.
In de namiddag zijn we met de bus verder de heuvels in getrokken naar de Laguna Quilotoa, een prachtig kratermeer van 400m diep. We zijn afgedaald tot aan het meer, wat goed te doen was, de tocht naar boven daarentegen was heel wat zwaarder (het meer ligt op 3800m hoogte)

We logeerden de voorbije 3 dagen in hacienda El Porvenir, eveneens op 3800m hoogte, vlakbij het nationaal park Cotopaxi. Hoevetoerisme inderdaad, en bijzonder aangenaam. Een gezellige living met grote open haard, prachtig uitzicht over de valleien naar het noorden, zicht op een weide met lama´s en paarden en een supervriendelijke bediening.
We dachten dat het vol met toeristen ging zitten, integendeel, we zaten er zo goed als alleen. Bizar, want het is helemaal niet duur.
Voor wie een trip naar Ecuador plant, het is een aanrader. De hacienda wordt gerund door volgende organisatie: www.tierradelvolcan.com

De sterattractie van het nationaal park Cotopaxi is de gelijknamige vulkaan, van 5897m hoogte. Adembenemend, jawel, dat bedoel ik ook letterlijk. Een dagtrip naar het nationaal park bracht ons op een gemiddelde hoogte van 4000m. We zijn tot 4500m gereden met de auto en dan te voet naar de refugio op 4800m hoogte. Man man, dat was verre van evident. De lucht is echt al ijl op die hoogte, elke 10 stappen moet je even rusten en je adem terug op peil brengen. Voeg daar een harde wind en stuifsneeuw aan toe, en het plaatje is compleet :)
Eenmaal beneden zijn onze inspanningen beloond, de bewolking rond de vulkaan is dan grotendeels opgelost en we hebben enkele mooie foto's kunnen maken.
Op deze hoogte neemt het landschap in de Andes de vorm aan van de paramo, een kaal, rotsig - en vrij Schots aandoend - landschap. Heel bizar als je bedenkt dat we vlak op de evenaar zitten...

Gisteren zijn we dan met een gids gaan paardrijden. Niet dat we dat kunnen hoor, gelukkig waren de paardjes behoorlijk rustig. Jim had wel een koppig beest dat altijd achterop sukkelde en nooit met de groep mee wou. En dat voor zijn eerste keer ;)
Prachtige tocht wel, in de heuvels boven de hacienda met zicht op de vulkanen en de valleien. Mooie afsluiter dus, want nu zijn we terug in het drukke Quito...

Jep, onze laatste dag. Straks nog even de oude stad opnieuw bezoeken (het is nu zonnig, in tegenstelling tot vorige keer).
Vannacht moeten we vroeg op, om 4u. Ons vliegtuig naar Miami vertrekt om 7u. Hopelijk halen we alle connecties (Quito-Miami-Chicago-Brussel) op tijd. Ze zijn redelijk krap, maar goed, we zien wel.

Voila, dit is het dan. Jim en ik zijn het er over eens dat dit een zeer geslaagde vakantie geworden is. Ecuador is een vriendelijk land, met een grote verscheidenheid aan natuur en en een zeer vriendelijke bevolking. Aanrader dus!

En dan nog heet van de naald: de Tungurahuavulkaan waar we enkele dagen geleden waren is aan het uitbarsten, een 1000tal mensen zijn ge-evacueerd. Dedju dat we dat spektakel nu net gemist hebben!

De groeten en tot heel binnenkort in België!
Frank & Jim